Kitabın ana iki karakteri Yosun ve Özgür’dür. Yosun, küçük, kırılgan ve hayattaki zorluklardan oldukça bıkmıştır. Artık ölmek istemekte ve bunun için planlarını uygulayacağı sırada zil çalar. İçeriye dağınık saçlı çocuk Özgür girer. İyi işlerle uğraşmayan ve kaçış için gelen çocuğa Yosun yardım ediyor.İki hayattan bıkmış insan aynı evde kalır.Zaman içerisinde birbirlerine bağlanmaya ve daha uyumlu olmaya başlamaktadırlar.Her yaşadıkları olayda birbirlerine sığınıyorlardı.İkiside biribirine hem çok zıt hemde çok yakınlardı.
YAZACAKLARIM BU KADAR.ŞİMDİ İSE KİTAPTAN BİR ALINTI YAZARAK SONLANDIRACAĞIM.
Yanmış kibrit çöplerini âdeti olduğu gibi mumların altına koyup üzerlerine erimiş mum döktü.
''Sanki yanan kibrit çöpleri bizdik, mum dipleri de mezarımız... Kibrit çöpü mezarlığı, bizim gibi kırık ve kaybedenler için ne güzel bir benzetmeydi... Yana yana yaşa, yanarak öl ve öldükten sonra da yanmaya devam et. Yanmak tüm varoluşunu tanımlıyormuş gibi..."
Geçmişindeki acıların küllerinden doğmuş, zeki bir dolandırıcı...
Arı kovanına giren kelebek.
Yaşamadığı için ölmeyi bile beceremeyen, hayata küskün bir kız...
Sudan korkan balık.
Tanrı'nın birbirlerinde çare bulmaları için bir araya getirdiği iki kişi.
Peki ya, bir gün ömrü olan bir kelebek yarına aşık olursa ne olacak?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder